urzeczem © heejwaajoo

.

.

.

.

1

.

.

.

wstał

i poczuł

że czuje się lepiej

jednocześnie wiedział

że sobie nie przypomni

bo został obudzony

i poranna rozmowa

przykryła zawartość snów

.

.

.

.

2

.

.

.

czy zdajesz sobie

sprawę

z tego

że nadal się mijamy

że nadal

jesteśmy obcy

że na dal

jesteśmy sobie obcy

.

.

.

.

3

.

.

.

dal obchodzi nas

umówmy się

o tyle o ile

mamy na nią wpływ

tym

co tu

.

.

.

.

4

.

.

.

krztyna rozsądku

łatwo powiedzieć

coś jest cacy

a coś jest

be

coś

nie ktoś

ale się obronić

.

.

.

.

5

.

.

.

to co mówimy

o tym

jak odkrywamy

upewnia mnie

o tym

że o tym

nie powinniśmy mówić

chyba że

zdarzy się

tchnieniamgnienie

.

.

.

.

6

.

.

.

jak mógł

być taki

zachwycony

zupełnie

teraz tego

nie chwyta

.

.

.

.

7

.

.

.

urzeczony urzeczem

swojego czasu

wędrował brzegami

spływał i podpływał

.

.

.

.

8

.

.

.

na ile w tym jest

prawdy w zachwycie

w użyczonym urzeczeniu

na przebieg

nie wiem

poczytaj siebie

.

.

.

.

9

.

.

.

jakie struny

we mnie

pytaj

i skąd one

drgające

.

.

.

.

10

.

.

.

to co jest

tak bliskie

od wewnątrz

dotyka

powiedziało niemowlę

tak sobie gaworzę

.

.

.

.

11

.

.

.

każdy wiersz

jest osobną rośliną

rośnie

w pustych miejscach

pomiędzy słowami

zaznacz je

prześledź pędy

zobacz jak wyrósł

czytaj

od liści

czytaj od korzeni

.

.

.

.

12

.

.

.

ale dobrze mam

pędzli i farb

skrzypiec ni fujarki

ze sobą nosić nie muszę

tylko samego siebie

próżnie z tym bywa

wtedy

dać się napełnić

wiatru szumem

rozkołysem drzew

w zimie

czapkę naciągnąć na uszy

.

.

.

.