urzeczem © heejwaajoo
.
.
.
.
1
.
.
.
wstał
i poczuł
że czuje się lepiej
jednocześnie wiedział
że sobie nie przypomni
bo został obudzony
i poranna rozmowa
przykryła zawartość snów
.
.
.
.
2
.
.
.
czy zdajesz sobie
sprawę
z tego
że nadal się mijamy
że nadal
jesteśmy obcy
że na dal
jesteśmy sobie obcy
.
.
.
.
3
.
.
.
dal obchodzi nas
umówmy się
o tyle o ile
mamy na nią wpływ
tym
co tu
.
.
.
.
4
.
.
.
krztyna rozsądku
łatwo powiedzieć
coś jest cacy
a coś jest
be
coś
nie ktoś
ale się obronić
.
.
.
.
5
.
.
.
to co mówimy
o tym
jak odkrywamy
upewnia mnie
o tym
że o tym
nie powinniśmy mówić
chyba że
zdarzy się
tchnieniamgnienie
.
.
.
.
6
.
.
.
jak mógł
być taki
zachwycony
zupełnie
teraz tego
nie chwyta
.
.
.
.
7
.
.
.
urzeczony urzeczem
swojego czasu
wędrował brzegami
spływał i podpływał
.
.
.
.
8
.
.
.
na ile w tym jest
prawdy w zachwycie
w użyczonym urzeczeniu
na przebieg
nie wiem
poczytaj siebie
.
.
.
.
9
.
.
.
jakie struny
we mnie
pytaj
i skąd one
drgające
.
.
.
.
10
.
.
.
to co jest
tak bliskie
od wewnątrz
dotyka
powiedziało niemowlę
tak sobie gaworzę
.
.
.
.
11
.
.
.
każdy wiersz
jest osobną rośliną
rośnie
w pustych miejscach
pomiędzy słowami
zaznacz je
prześledź pędy
zobacz jak wyrósł
czytaj
od liści
czytaj od korzeni
.
.
.
.
12
.
.
.
ale dobrze mam
pędzli i farb
skrzypiec ni fujarki
ze sobą nosić nie muszę
tylko samego siebie
próżnie z tym bywa
wtedy
dać się napełnić
wiatru szumem
rozkołysem drzew
w zimie
czapkę naciągnąć na uszy
.
.
.
.
