siedem się © heejwaajoo

.

.

.

.

1

.

.

.

ranne słońce

chłód owiewa głowę

pszczoły się uwijają

głos turkawki

głosy wróbli

pies zaszczeka

.

.

.

.

2

.

.

.

pięć myślników

tu ich nie postawię

bo nie używam znaków przestankowych

tylko słowa

tylko w mowie

.

.

.

.

3

.

.

.

ze środka

w głowie

przez oczy

pojawia się ścieżka

nowa

to jeszcze nie

jeszcze nie teraz

jak siebie znasz

to się dopiero wydarzy

dopiero to tworzysz

.

.

.

.

4

.

.

.

nie bezpieczeństwo

a bezpieczeństwo

tła

trzy dwa jeden

.

pierwsze najgłębsze

najbezpieczniejsze

dal

.

.

.

.

5

.

.

.

jarzębinka

głaskana i przeczesywana

wiatrem

za niedługo

do wycięcia

.

bo ktoś ją niefrasobliwie posadził

bo przy płocie

bo drogę będą robić

bo człowiek

bo nie człowiek

bo wiatr

.

.

.

.

6

.

.

.

a rzeki płyną

.

.

.

.

7

.

.

.

odgłosy z daleka

bardzo

bardziej wyobrażenia

.

.

.

.

8

.

.

.

niedowierzanie własnym dłoniom

czy zamknąłem

to co miałem zamknąć

czy wyłączyłem

to co miałem wyłączyć

.

.

.

.

9

.

.

.

zakochać się w miłości

być w nią wpleciony

jest

który nas spotyka

ze sobą

daje możliwość

.

.

.

.

10

.

.

.

ktoś

o kim nie pamiętasz

w snach

ktoś

o kim myślisz

po przebudzeniu

ktoś

kto się dopiero wprowadza

.

.

.

.

11

.

.

.

widzę

liście roślin

poruszane wiatrem

co one mówią

czego się spodziewam

.

.

.

.

12

.

.

.

jesteś duchem

namacalnym w przestrzeni

w każdej chwili

zmysłami wszystkimi

mogę do ciebie sięgnąć

.

.

.

.

13

.

.

.

światła

się w oczach palą

pytanie tylko

czy odbicie

czy tylko odbicie

światła

zasłonecznego

.

.

.

.

14

.

.

.

nie jestem naukowcem

nie nazwę zbioru

pięć myślników

chcę być wędrowcem

nazywam zbiór

siedem się

czy osiem

.

.

.

.