gadatliwość © heejwaajoo
.
.
.
.
1
.
.
.
jak śnieg
po którym suną narty
w który wbijają się kijki
.
czysta przyjemność
no powiedzmy
biała
nieskażona
potrzebą chęcią pożądaniem
zrobienia zdjęcia
napisania wiersza
.
a to co robię
to niby co jest
gadatliwość
.
.
.
.
2
.
.
.
przecieranie ścieżki narciarskiej
po wykrotach
przez zarośla dorzeczne
i powrót nią
wśród drzew i traw
żeby nie pobłądzić
lekko się rozpędzić
.
.
.
.
3
.
.
.
w jednym wierszu
nie zawrzesz wszystkiego
i nie rozewrzesz
wybieraj
.
podczas jednej wycieczki
wiele zrobisz zdjęć
w umyśle
pamięć wybierze
.
pojedynczy krzak cierni
który mijasz
.
gałąź wierzby
która cię uderzy
.
źdźbło nawłoci
na tle śniegu
.
.
.
.
4
.
.
.
wychodziłem na nartach
w pięciu warstwach odzienia
wracałem biegiem w dwóch
.
ziemia
pod śniegiem ta sama
śnieg
to też ziemia
.
teraz jadę samochodem
zmierzch wyostrza zarysy
nie czarno nie biały
przewija się zimowy obraz
drogi śniegu drzew nieba
.
.
.
.
5
.
.
.
zaśpiewałem z porywu
bez słów
głos wędrował
tak już bywało
zwykle się kończyło
na bezdechu prawie
dźwiękiem bez wdzięku
.
.
.
.
6
.
.
.
na krótko się skuszamy
na nasze ścieżki w śniegu
i dzik i ludź
w łęgowym lesie
bo nie po drodze nam
.
zając pobiegnie trochę
po śladach nart
czasem pójdzie lis
.
bobrowi zostawiłem jabłko
zatrzymane w gałęziach na wodzie
.
.
.
.
7
.
.
.
zając pobiegł trochę
tak z pięćdziesiąt skoków
po śladach nart
wzdłuż prawego brzegu rzeki
mając rzekę po prawej stronie
a do maja jeszcze z trzy miesiące
rzeką kra spływa hałasuje
szorując przy brzegu o granicę lodu
a zając pobiegł i skręcił w lewo
w głęboki śnieg w zagajnik klonowy
a o lisie
o nim to wiem
tu chodził i tam
po śladach nart
głębiej w zaroślach
i wzdłuż skarpy brzegu
.
.
.
.
8
.
.
.
naprawiam i usprawniam
wiązania nart
w tej czynności
jest to
co było i być może
śnieg mróz słońce mgła
oddech biegnącego
do ziemi dostrajanie ruchów
przewijanie się widoku
pod nartami i na wprost
w górę i wokół
miejsca do których
na tych deskach dojść można
i tam chwile odpoczynku
.
.
.
.
9
.
.
.
im szybciej się poruszam
tym mniej widzę
gdy stoję widzę najwięcej
czy gdy będę jeszcze starszy
będę więcej widział
a co dopiero
gdy zamknę oczy
.
.
.
.
10
.
.
.
zawiesić głos
na końcu wiersza
zawiesić czynność
czyniąc
.
.
.
.
11
.
.
.
rwę kulszową
co za piękna nazwa
leczyć chodzeniem
na nartach po lesie
można jeszcze biegać
a czy siedzieć można
jeszcze jak cię mogę
ale rwie gdy wsta je się
.
.
.
.
